Wodne ogrzewanie podłogowe

Ogrzewanie podłogowe to system, w którym do transportu ciepła wykorzystywana jest woda. Woda ta ogrzewana jest przez centralne źródło ciepła (kocioł gazowy, olejowy, opalany paliwem stałym, bądź pompa ciepła), a następnie transmituje ona temperaturę do pomieszczeń w budynku.

Wodne ogrzewanie podłogowe sprawdza się w przypadku ogrzewania całego domu, ale też pojedynczych pomieszczeń, np. wyłącznie łazienki. Chętnie wykorzystuje się również zróżnicowanie ogrzewania ze względu na kondygnacje, wtedy źródłem ciepła w pomieszczeniach parterowych są podłogi, a na piętrze montuje się grzejniki. Tym samym w budynku pojawiają się dwa obiegi, niezależne od siebie i indywidualnie sterowane.

Wodne ogrzewanie podłogowe często nazywane jest też niskotemperaturowym, ponieważ do jego działania wystarcza woda o temperaturze ok. 40°C (max. 50°C). Te niskie wymagania odnośnie temperatury sprawiają, że ogrzewanie podłogi jest dobrym rozwiązaniem w przypadku ogrzewania pompą ciepła, kotłem kondensacyjnym czy kolektorami słonecznymi. Ten sposób ogrzewania pozwala na optymalne połączenie wykorzystania paliwa i energii z niskimi kosztami ogrzewania domu.

Jak w przypadku innych systemów ogrzewania, tak i tu bardzo istotny jest odpowiedni projekt oraz montaż instalacji ogrzewania podłogowego wodnego. Tylko w ten sposób można osiągnąć oczekiwany efekt, czyli komfortową w odczuciu temperaturę podłogi w okolicach 27-29°C. W niektórych pomieszczeniach temperatura podłogi może być wyższa, np. w łazience temperatura posadzki może wynosić max. 35°C. Wyższa temperatura może być osiągnięta w pomieszczeniach o dużym zapotrzebowaniu na ciepło, a także małej powierzchni podłogi. Ogrzewanie podłogi obejmuje też tzw. strefy brzegowe o podwyższonej wydajności grzewczej podłogówki. Tam temperatura może wynosić 31-35°C, a pojawiają się one w miejscach intensywnych strat ciepła, np. przy oknach o dużym przeszkleniu.

Ogrzewanie podłogowe składa się z:

• izolacji cieplnej (najczęściej styropianowej), która zapobiega utracie ciepła do gruntu lub pomieszczeń pod stropem z ogrzewaniem podłogowym; w zależności od lokalizacji pomieszczenia w budynku i sąsiednich pomieszczeń, grubość izolacji styropianowej może wynosić od 3 do 15 cm, np. dla podłogi nad pomieszczeniem ogrzewanym są to 3 cm, a dla posadzki na gruncie - min. 10 cm,
• rur, którymi przepływa woda grzewcza, najczęściej wykonanych z tworzywa sztucznego o średnicy 14-16 mm lub z miedzi,
• wylewki betonowej o grubości od 5 do 8 cm, czyli tzw. jastrychu, który pełni funkcję akumulacji ciepła i sprzyja samoregulacji wodnego ogrzewania podłogowego,
• wykończenia podłogi: terakota, kamień, marmur, wykładzina dywanowa, parkiet itd. – do wykończenia podłogi można użyć niemal każdego dostępnego materiału, jeśli producent dopuszcza jego stosowanie do ogrzewania podłogowego. Najlepiej przekazującym ciepło są np. płytki ceramiczne, a najtrudniej drewno – już na etapie projektowania instalacji należy uwzględnić dany rodzaj wykończenia podłogi.

Ważną zaletą, która przemawia za zdecydowaniem się na ogrzewanie podłogi, jest fakt, że ogrzewanie podłogowe wodne posiada zdolność samoregulacji swojej wydajności cieplnej – im mniejsza jest różnica temperatury powierzchni podłogi i temperatury w pomieszczeniu, tym ogrzewanie podłogowe przekaże do niego mniej ciepła (Q). Na przykład, przy wzroście temperatury powietrza w pomieszczeniu o 2°C, strumień ciepła oddawanego do pomieszczenia przez podłogówkę maleje o 1/3 .

Ogrzewanie podłogowe wodne daje użytkownikowi komfort i przynosi oszczędności, jednak wymaga to właściwie zaprojektowanej i wykonanej instalacji. Co ciekawe, instalacja oprócz ogrzewania, może być również wykorzystywana do chłodzenia pomieszczeń w lecie np. przy współpracy z pompą ciepła, co jest alternatywnym rozwiązaniem dla tradycyjnej klimatyzacji.

Zalety i wady ogrzewania podłogowego